prawie zima zawitała

a ja mała... ciągle mała...
czterolatek ( tak, tak... minął prawie rok)  śpi.
a życie moje jak zwykle... buszuje po lodówce , po nocach, po-pieprzone,
nie po-bożne...
po-trzebne ...

ejdż

dzięki... bo zapomniałam o tym miejscu...

czereśnie pod koniec lutego... ot wymyśliła...

zima mnie oziębiła. mam nadzieję, że jak stopnieje to pieprzone białe, to zajrzę słońcu w oczy i się zazielenię. potrzebuję odświeżenia... trochę jak dom wiosennych porządków. (już) trzylatek nawet mi trochę pobladł z braku możliwości wylatania się po zielonej trawce. ja sama zamieniam się w królową śniegu zbyt często ostatnio i mrożę otoczenie. producent też soplem się ostatnio wydaje. jakaś taka zimowa cisza i szron na wnętrznościach.
no i za czereśniami tęsknię...